Μου είναι αδιανόητο να ακολουθήσω κάποια δίαιτα ή ειδική διατροφή, χωρίς αυτή να περιλαμβάνει γλυκό. Φυσικά η νηστεία δεν αποτελεί εξαίρεση. Όσο κι αν προσπαθώ, έρχεται εκείνη η καταραμένη στιγμή που η ιδέα του γλυκού καρφώνεται στο μυαλό μου και τίποτε άλλο δεν είναι ικανό να με παρηγορήσει. Δεν ξέρω αν συμμερίζεστε την αγωνία μου, του θέλω γλυκό και το θέλω ΤΩΡΑ, αλλά αν έχετε βρεθεί στη θέση αυτή, ξέρετε καλά τι εννοώ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το μέγεθος είναι άνευ σημασίας, είμαι ολιγαρκής. Τις περισσότερες φορές αρκεί μια τόσο δα γλυκιά μπουκιά για να κατευνάσει τη λαχτάρα μου για ζάχαρη.
Εδώ που τα λέμε, το να υποκύπτεις που και που σε μια γλυκιά ατασθαλία κάνει τη στέρηση πιο υποφερτή, μοιάζει με ένα μικρό δώρο που κάνεις στον εαυτό σου (με την προϋπόθεση να μην είσαι πολύ γενναιόδωρος), σου δίνει το κουράγιο να συνεχίσεις όταν νιώθεις πεσμένος. Είναι, τελικά, ηλίου φαεινότερο ότι είμαι αθεράπευτα γλυκατζού και εθισμένη στην παρηγοριά των γλυκών, με νούμερο ένα τη σοκολάτα. Κι όταν δεν τα τρώω, απολαμβάνω να τα φτιάχνω, ξοδεύοντας άπειρες ώρες στην κουζίνα και κακομαθαίνοντας όσους αγαπώ.
Άλλωστε, το έχω αποδείξει περίτρανα με τις συνταγές που μοιράζομαι στο blog, αν και κατά καιρούς (όταν για παράδειγμα ο δείκτης της ζυγαριάς μου έχει ξεφύγει από τα επιτρεπτά όρια) προσπαθώ να δείξω εγκράτεια και χαρακτήρα και αναρτώ συνταγές όπως τα μπράουνις με λίγες θερμίδες ή τα σοκολατένια cookies χωρίς αλεύρι και βούτυρο ή τα αγαπημένα μου muffins με μπανάνα στη light εκδοxή τους, χωρίς πραλίνα φουντουκιού. Γενικότερα, δεν μπορώ χωρίς γλυκό και θέλω να πιστεύω ότι οι έννοιες γλυκό και δίαιτα ή ισορροπημένη διατροφή μπορούν να συνυπάρξουν.
Ευτυχώς, υπάρχουν γλυκά κατάλληλα για κάθε περίσταση. Γλυκά χωρίς ζάχαρη, χωρίς γλουτένη, χωρίς πολλά λιπαρά αλλά και χωρίς αβγά, βούτυρο ή γάλα, για να μη μας λείπει το γλυκό ούτε τη Σαρακοστή. Όπως αυτό το σοκολατένιο κέικ που έφτιαξα πέρσι ή το συγκεκριμένο κέικ που έφτιαξα προ ολίγων ημερών. Ένα κέικ με «χαλβά του μπακάλη», που έχει και την τιμητική του κατά τη διάρκεια της νηστείας, και μήλο. Γιατί ο χαλβάς με το μήλο ταιριάζουν σχεδόν όσο η σοκολάτα με τη μπανάνα, δεν συμφωνείτε;
Το κέικ, αν και νηστίσιμο, δεν υστερεί σε τίποτα. Το μόνο που μπορώ να του καταλογίσω ως «κουσούρι» είναι ότι επειδή δεν περιέχει αυγά, είναι αρκετά τριφτό και θρυμματίζεται εύκολα στο κόψιμο. Εκτός αυτού, είναι απίστευτα αφράτο, μετρημένα γλυκό, έχει τη σουσαμένια νοστιμιά και το άρωμα του χαλβά ενώ κομματάκια ζουμερού μήλου και μαστιχωτού χαλβά ξεπροβάλλουν σε κάθε μπουκιά. Και στην κορυφή, μια χρυσοκάστανη κρούστα, τραγανή και κριτσανιστή, είναι η τελευταία πινελιά που το καθιστά απλά ακαταμάχητο!
- 3 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις (375g)
- ⅓ κούπας κορν φλάουρ (50g)
- 1 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
- 1 κ.γλ. μαγειρική σόδα
- 1 κ.γλ. κανέλα
- ¼ κ.γλ. αλάτι
- ¾ κούπας σπορέλαιο (165g)
- 1 κούπα χυμό πορτοκάλι (250g)
- 1¼ κούπες ζάχαρη λευκή κρυσταλλική (250g)
- 1 κ.γλ. εκχύλισμα βανίλιας ή 1 βανιλίνη
- 2 μικρά μήλα, κομμένα σε κυβάκια
- 250g χαλβά, κομμένο σε χοντρά κομμάτια
(ότι γεύση σας αρέσει, εγώ χρησιμοποίησα με αμύγδαλα και κακάο) - ζάχαρη άχνη, για το πασπάλισμα (προαιρετικά)
- ¼ κούπας ζάχαρη λευκή κρυσταλλική (50g)
- 1½ κ.γλ. κανέλα
- 2 κ.σ. μαργαρίνη, λιωμένη (30g)
- ½ κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις (65g)
- Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 175°C στις αντιστάσεις και τοποθετούμε τη σχάρα στη μεσαία θέση. Στρώνουμε με λαδόκολλα και βουτυρώνουμε μια κουμπωτή φόρμα με έλασμα ή ένα ταψάκι, με διάμετρο 28cm.
- Σε ένα μπολ κοσκινίζουμε μαζί τα στεγνά υλικά (το αλεύρι, το κορν φλάουρ, το μπέικιν πάουντερ, τη σόδα, την κανέλα και το αλάτι), δύο φορές.
- Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύουμε το σπορέλαιο, το χυμό, τη ζάχαρη και τη βανίλια. Σιγά-σιγά προσθέτουμε το μείγμα του αλευριού και ομογενοποιούμε. Ρίχνουμε τα κυβάκια του μήλου και ανακατεύουμε με μια σπάτουλα, ώστε να πάνε παντού. Προσθέτουμε τα κομμάτια του χαλβά, ανακατεύοντας απαλά για να μη σκορπίσει. Αδειάζουμε το μείγμα στη φόρμα και ισιώνουμε την επιφάνεια με τη σπάτουλα.
- Ετοιμάζουμε την επικάλυψη. Σε ένα μικρό μπολ ανακατεύουμε τη ζάχαρη, την κανέλα και το λιωμένο βούτυρο. Προσθέτουμε το αλεύρι κι ανακατεύουμε, μέχρι να ενωθούν τα υλικά μας και να δημιουργηθεί ένα ψιχουλιαστό μείγμα. Σκορπάμε το μείγμα πάνω στην επιφάνεια του κέικ, προσέχοντας να καλύψει τις άκρες.
- Ψήνουμε το κέικ στους 175°C για μισή ώρα και στους 160°C για άλλα 20 λεπτά περίπου, μέχρι να πάρει χρυσαφί χρώμα κι αν βυθίσουμε μία οδοντογλυφίδα στο κέικ, αυτή να βγαίνει καθαρή. Αφήνουμε το κέικ να κρυώσει για 20 λεπτά, το ξεφορμάρουμε σε πιατέλα και πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη.
Πηγή συνταγής: Kouzinista
Πηγή συνταγής: kouzinista. Όλες οι φωτογραφίες και το περιεχόμενο του blog προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Παρακαλώ να μην χρησιμοποιείτε τις φωτογραφίες ή τα κείμενα, χωρίς την έγκρισή μου. Αν θέλετε να αναδημοσιεύσετε μια συνταγή, παρακαλώ να την ξαναγράψετε με δικά σας λόγια και να αναφέρετε την πηγή με ενεργό link. Ευχαριστώ.
Κατερινα λέει
Καλησπέρα Νανά!
Έφτιαξα το κέικ σου και μας άρεσε όλους πολύ! Πολύ ισορροπημένη γευση κ ειδικά το crumble από πάνω το έτρωγα άνετα όλο μόνη μου με το κουτάλι. Προσωπικά έβαλα και λίγο γαρύφαλλο επειδη μου αρέσουν πολύ τα μπαχαρικά σε κέικ και ταίριαζε πολύ! Το έκανα με χαλβά βανίλια και όχι κακάο όπως εσυ, είπα να μην μπλέξω και άλλες γεύσεις στο κέικ μου…
Φιλια!
Nana λέει
Xαίρομαι πολύ που σας άρεσε, Κατερίνα και σε ευχαριστώ πολύ που δοκίμασες τη συνταγή μου και μοιράστηκες τις εντυπώσεις σου!
Beauty Follower λέει
Καλημερα!
Πολύ ωραιο φαινεται… μπορω να παραλείψω την επικάλυψη? Θα ειναι το ιδιο γευστικο το κέικ?
Καλό Σαββατοκύριακο 🙂
Nana λέει
Καλημέρα!
Εννοείται ότι μπορείς να την παραλείψεις, αν δεν σου αρέσει. Το κέικ θα χάσει κάτι από τη «γοητεία» αλλά περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.
mookies λέει
Ακούγεται πολύ καλό, θα το δοκιμάσω.
Nana λέει
Θα χαρώ πολύ να μάθω πώς σου φάνηκε.
mookies λέει
Συμφωνώ φυσικά μαζί σου, δεν μπορώ να φανταστώ έναν κόσμο χωρίς γλυκό!!
Πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα ιδέα να βάλεις τέτοιου είδους χαλβά, η μαστιχωτή υφή διατηρείται μέσα στο κέικ; Με προκαλεί να το δοκιμάσω.
Nana λέει
Ο χαλβάς είναι μαλακός όσο είναι ζεστό το κέικ και σφίγγει ξανά όταν κρυώσει. Όταν το τρως, κολλάει ελαφρά στο δόντι και μετά λιώνει στο στόμα. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις; Φαντάσου τον ψημένο χαλβά με μήλο…
dolmadaki λέει
καλημερα!! τελειο και πρωτοτυπο!
Ερμιόνη λέει
Καθότι επίσης αθεράπευτα γλυκατζού καταλαβαίνω απόλυτα το συναίσθημα «θέλω γλυκό εδώ και τώρα, έστω μια μπουκιά». Και συμφωνώ ότι τα γλυκά μπορούν να αποτελούν μέρος μιας σωστής και ισορροπημένης διατροφής.
Το ότι το μήλο ταιριάζει όμορφα με το χαλβά δεν έχει τύχει να το διαπιστώσω. Το είχα διαβάσει και παλιότερα αλλά το ξέχασα. Και τώρα ήρθε η συνταγή σου με την ωραία περιγραφή και τις λαχταριστές φωτογραφίες να μου το υπενθυμίσει.
Φιλιά!
The Healthy Cook λέει
είναι πολύ λαχταριστό!!
ωραία συνδύασες τον χαλβά με τα μήλα!
καλό μήνα!!
άρης λέει
Καλημέρα !! Είχα καιρό να επισκευτώ το blog σου και είχα ξεχάσει πόσο όμορφο είναι … Δεν χορταίνω να κοιτώ τις φωτογραφίες !!!
Nana λέει
Άρη, χίλια ευχαριστώ!!!