Από τη στιγμή που ξεκίνησα το food blogging, η μαγειρική ρουτίνα έγινε παρελθόν. Άρχισα να δοκιμάζω μανιωδώς καινούργιες συνταγές και συνειδητοποίησα ότι το εφιαλτικό ερώτημα «τι θα μαγειρέψω πάλι σήμερα», που μας ταλαιπωρεί καθημερινά, μας οδηγεί τελικά σε μια ατέρμονη επανάληψη των ίδιων και των ίδιων συνταγών. Επειδή είναι απλό, επειδή είναι βολικό, επειδή αρέσει στα παιδιά, επειδή βιάζομαι και είμαι κουρασμένη, επειδή… Τώρα, πλέον, προσπαθώ να μην επαναλαμβάνω την ίδια συνταγή, τουλάχιστον όχι χωρίς να αλλάξω κάτι ή να προσθέσω κάποιο καινούριο υλικό, ένα διαφορετικό μπαχαρικό, οτιδήποτε μπορεί να τη διαφοροποιήσει. Άλλωστε υπάρχουν τόσες παραλλαγές της ίδιας συνταγή που μπορείς να δοκιμάζεις κάθε φορά και μία διαφορετική. Αυτό από μόνο του αρκεί για να προσθέσει και μια πινελιά ποικιλίας στη ρουτίνα μας και στο καθημερινό μας τραπέζι, που τόσο την έχουμε ανάγκη.
Βέβαια, είναι και κάποιες συνταγές που ξεχωρίζουν, γίνονται αγαπημένες κι απολαμβάνεις να τις επαναλαμβάνεις, τουλάχιστον μέχρι να τις βαρεθείς. Σ’ αυτήν την κατηγορία ανήκει η συγκεκριμένη. Ένα έθνικ πιάτο με τη σπιρτάδα του Μεξικού, την κάψα του τσίλι και το ατίθασο άρωμα πικάντικων μπαχαρικών, ιδιαίτερα χορταστικό και πολύ νόστιμο. Τρυφερές μπουκίτσες από φιλέτο κοτόπουλο μαγειρεμένο μέσα σε μια πικάντικη κόκκινη σάλτσα ντομάτας και τυλιγμένο μέσα σε μεξικάνικες τορτίγιες, που φτιάχνονται πανεύκολα και στο σπίτι. Τη συνταγή υπογράφει το America’s Test Kitchen, που στην πράξη σημαίνει ότι είναι δοκιμασμένη και με εγγυημένο γευστικό αποτέλεσμα.
Αν δεν σας αρέσουν οι πικάντικες γεύσεις, χρησιμοποιήστε γλυκό τσίλι και αντικαταστήστε την καυτερή πιπερίτσα με γλυκιά. Όσο για τα jalapeño (χαλαπένιο), για όσους δεν τα γνωρίζουν, είναι στρουμπουλούδικα πιπεράκια, σαν αυτό της φωτογραφίας, με χοντρή, ζουμερή και τραγανή σάρκα, με ήπια έως καυτερή γεύση (Scoville Heat Units: 2,500-8,000), πολύ νόστιμα και με ζωηρό πράσινο χρώμα που καταλήγει σε έντονο κόκκινο όταν ωριμάσουν. Εγώ από αγάπη για τα καυτερά, αποφάσισα να αγοράσω ένα φακελάκι σπόρους αξίας 1€ από το amazon και να τις καλλιεργήσω, με επιτυχία όπως αποδείχτηκε, στο μικρό μου κήπο αφού το μόνο που χρειάζονται είναι ήλιος και ζέστη, που ευτυχώς από αυτό έχουμε μπόλικο στην Ελλάδα. Μπορείτε να τις βρείτε να πωλούνται και σε κονσέρβα.
- 1 μέτριο κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
- 1 jalapeño ή καυτερή πιπερίτσα
(χωρίς τα σπόρια), ψιλοκομμένη - 1 κ.γλ. ελαιόλαδο
- 3 μεσαίες σκελίδες σκόρδο, περασμένες στην πρέσα
- 2 κ.σ. σκόνη τσίλι (ή λιγότερο αν είναι πολύ καυτερό)
- 1 κ.γλ. κύμινο, τριμμένο
- 3 κ.γλ. ζάχαρη
- 1 κουτί ντομάτα στον τρίφτη (500g)
- 1 κούπα νερό (240ml)
- 700g φιλέτο από στήθος κοτόπουλου
- 1 κούπα cheddar, τριμμένο (125g)
- 1 μπάλα mozzarella,τριμμένη (≈125g)
- ½ κούπα κόλιαντρο ή μαϊντανό, ψιλοκομμένο
- 8 μαλακές πίτες τορτίγιας από αλεύρι σίτου 20cm
- αλάτι
- φρεσκοτριμμένο πιπέρι
- Σε ένα μεγάλο και βαθύ τηγάνι ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά. Προσθέτουμε το κρεμμύδι και το jalapeño (ή την καυτερή πιπερίτσα) και ½ κ.γλ. αλάτι. Σκεπάζουμε το τηγάνι και αφήνουμε να μαγειρευτούν, ανακατεύοντας συχνά, μέχρι να μαλακώσουν, 8 με 10 λεπτά. Προσθέτουμε το σκόρδο, το τσίλι, το κύμινο και τη ζάχαρη και ανακατεύουμε για να απελευθερώσουν τα αρώματά τους, λιγότερο από ½ λεπτό. Προσθέτουμε την τριμμένη ντομάτα και το νερό και σιγοβράζουμε για 5 λεπτά, ίσα να δέσει ελαφρώς η σάλτσα.
- Βάζουμε το κοτόπουλο μέσα στη σάλτσα, χαμηλώνουμε τη φωτιά, σκεπάζουμε το τηγάνι και αφήνουμε να σιγοβράσει μέχρι να ψηθεί καλά μέχρι μέσα το κοτόπουλο, περίπου 12 με 20 λεπτά ανάλογα με το μέγεθος και το πάχος που έχουν τα φιλέτα. Μεταφέρουμε το κοτόπουλο σε ένα πιάτο και αφήνουμε να κρυώσει. Σιγοβράζουμε τη σάλτσα για 5 λεπτά ακόμη για να πήξει.
- Σουρώνουμε τη σάλτσα σε μεταλλικό σουρωτήρι πατώντας καλά με ένα κουτάλι για να περάσει όσο περισσότερο υγρό γίνεται. Νοστιμίζουμε τη σουρωμένη σάλτσα με αλάτι και πιπέρι. Μεταφέρουμε το μείγμα των κρεμμυδιών από το σουρωτήρι σ΄ ένα μεγάλο μπολ.
- Μαδάμε το κοτόπουλο σε μικρά κομματάκια και το προσθέτουμε στο μπολ με τα κρεμμύδια. Προσθέτουμε ¼ της κούπας από τη σάλτσα, ½ κούπα τριμμένο cheddar, ½ κούπα τριμμένη mozzarella, τον κόλιαντρο (ή τον μαϊντανό) και ανακατεύουμε.
- Μοιράζουμε το παραπάνω μείγμα στις τορτίγιες, βάζοντας τη γέμιση στο κέντρο και κατά μήκος, και τις τυλίγουμε σφιχτά σε ρολό. Τις τοποθετούμε σ΄ ένα λαδωμένο ταψί τη μία δίπλα στη άλλη, με την ένωση προς τα κάτω. Τις περιχύνουμε ομοιόμορφα με τη σάλτσα και τις πασπαλίζουμε με το υπόλοιπο τριμμένο τυρί.
- Σκεπάζουμε το ταψί με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200ºC για 20 λεπτά. Αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο και ψήνουμε για 5 λεπτά ακόμη, μέχρι να ροδοκοκκινίσει το τυρί και να πιάσει κρούστα. Βγάζουμε το ταψί από το φούρνο, αφήνουμε να κρυώσει για 10 λεπτά και σερβίρουμε.
Βασισμένη στη συνταγή: Mel’s Kitchen Cafe & America’s Test Kitchen Healthy Family Cookbook
Πηγή συνταγής: kouzinista. Όλες οι φωτογραφίες και το περιεχόμενο του blog προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Παρακαλώ να μην χρησιμοποιείτε τις φωτογραφίες ή τα κείμενα, χωρίς την έγκρισή μου. Αν θέλετε να αναδημοσιεύσετε μια συνταγή, παρακαλώ να την ξαναγράψετε με δικά σας λόγια και να αναφέρετε την πηγή με ενεργό link. Ευχαριστώ.
Elliniko Xreos λέει
φαίνεται υπέροχο! Μπράβο!
sundayspoon λέει
Υπέροχο πιάτο! Πολύ εμφανίσιμο και σίγουρα νοστιμότατο! Γεια στα χέρια σου!
Να εχεις ένα όμορφο βράδυ!
mookies λέει
Έχω και εγώ σώσει αυτή τη συνταγή στους σελιδοδείκτες! Παρόλο που δεν τρελαίνομαι για μεξικάνικο, δεν μου αρέσουν τα φασόλια στις συνταγές τους, έχουν μερικά καταπληκτικά πιάτα. Μου αρέσει που καλλιεργείς τις δικές σου jalapeño, αυτό θα πει αφοσιωμένος blogger!
Χρύσα {myblissfood} λέει
Πόσο μου αρέσει το μεξικάνικο…. Και τι ωραίες φωτογραφίες! Πανδαισία χρωμάτων! Έχεις και βραβειάκι με πρόσκληση για παιχνίδι στη γειτονιά μου… http://myblissfood.blogspot.gr/2013/11/unpaixtable-blogger-award.html
Nana λέει
Ευχαριστώ πολύ τόσο για την πρόσκληση όσο και για το βραβείο!!!
Ερμιόνη λέει
Μεγάλη αδυναμία το μεξικάνικο φαγάκι! Οι δε enchiladas είναι ένα από τα αγαπημένα μου πιάτα, εύκολο και πάρα πολύ γευστικό!
Το food blogging πάντως έχει αυτό το καλό / κακό: σε βάζει στην πρίζα να δοκιμάζεις συνεχώς καινούρια πράγματα 🙂
Έχω δοκιμάσει υλικά που δεν περίμενα, τεχνικές που δεν γνώριζα, πιάτα που δεν φανταζόμουν και έπεται και συνέχεια!
Φιλιά