‘Ενα παγωτό ξυλάκι μπορεί να είναι χρωματιστό, χαρούμενο, παιχνιδιάρικο. Να ‘χει τα χρώματα του ουράνιου τόξου, τα χρώματα της Άνοιξης. Ροζ, κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, μωβ… Κι όμως εγώ διάλεξα να φτιάξω ένα παγωτό ξυλάκι σχεδόν ασπρόμαυρο. Ίσως ασυνείδητα ήθελα να ταιριάζει με τη μουντή, μελαγχολική μου διάθεση. Γιατί είναι φορές που δεν αρκεί ο λαμπερός ήλιος ή ο καταγάλανος ουρανός, ούτε οι μέρες που ολοένα μεγαλώνουν, για να καλωσορίσεις μέσα σου την άνοιξη. Για να την αγκαλιάσεις με όλο σου το είναι και να πιστέψεις ότι όλα θα πάνε καλά ή τουλάχιστον καλύτερα. Όσο κι αν προσπαθείς, δεν μπορείς να διώξεις το γκρίζο. Μέσα σου είναι ακόμη χειμώνας.
Δεν μου αρέσει να είμαι έτσι. Θέλω να γλυκάνω τη θλίψη, να την καλοπιάσω, να συμφιλιωθώ μαζί της, μέχρι να βρω έναν τρόπο να την ξεπροβοδίσω. Κι ένα γλυκό είναι ικανό να με κάνει να ξεχαστώ, έστω για λίγο, όσο κρατάει ένα παγωτό ξυλάκι. Σαν αυτά που τρώγαμε παιδιά. Τότε που μετρούσαμε ποιος έφαγε τα περισσότερα παγωτά ή έκανε τα περισσότερα μπάνια στη θάλασσα. (Αλήθεια, πάντα αναρωτιόμουν πώς υποτίθεται ότι έπρεπε να μετράς τα μπάνια. Με τις μέρες ή μήπως αναλογούσαν δύο σε κάθε μέρα, ένα το πρωί κι ένα το απόγευμα;) Γιατί μπορεί ένας κούκος να μην φέρνει την άνοιξη αλλά ένα παγωτό είναι ικανό να φέρει το καλοκαίρι. Ίσως γιατί όταν ήμουν παιδί, το πρώτο παγωτό οριοθετούσε πάντα την επίσημη έναρξη του καλοκαιριού.
Τώρα πλέον τρώω παγωτό όλο το χρόνο αλλά στο μυαλό μου συνεχίζει να είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την χαρούμενη, ανέμελη εποχή των παιδικών μου χρόνων. Και πόση ανάγκη έχω να νιώσω πάλι έτσι. Χρειάζομαι απεγνωσμένα παγωτό! Πριν λίγο καιρό, είχα την τύχη να λάβω ένα σετ φορμάκια σιλικόνης για μίνι ξυλάκια παγωτού (Kit Lik – Ice Pops) δώρο από τη Silikomart. Να, λοιπόν, που ήρθε η ώρα να τα δοκιμάσω. Αν και μου αρέσουν πολύ οι γρανίτες, αυτή τη φορά ήθελα κάτι πιο κρεμώδες που να περιέχει απαραίτητα σοκολάτα. Η σοκολάτα είναι το Νο1 αντικαταθλιπτικό στη λίστα μου για τις ώρες που νιώθω ότι θα πέσει το ταβάνι να με πλακώσει.
Επιπλέον το να ξεκουνηθώ από κει που κάθομαι και να φτιάξω κάτι στην κουζίνα, πάντα με κάνει να νιώθω καλύτερα. Η μαγειρική έχει μια ευεργετική επίδραση πάνω μου. Ανάμεσα σε αλεύρια, ζάχαρες και μπαχαρικά ξαναβρίσκω τον εαυτό μου και αφήνω στην άκρη τις μαύρες σκέψεις. Αποφάσισα πως αυτό που ήθελα ήταν ένα παγωτό με λευκή σοκολάτα και διάσπαρτα, λαχταριστά κομματάκια μπισκότου. Με την πικρή ένταση του κακάο των μπισκότων να εξισορροπεί τη γλυκύτητα της γαλακτερής, λευκής σοκολάτας. Με τα μπισκότα να ξεπροβάλλουν μέσα από τη απαλή κρέμα και να σπάνε τη μονοτονία. Κρεμώδες και κριτσανιστό. Λευκό και μαύρο. Υφές, χρώματα και γεύσεις σε ένα συνδυασμό αντιθέσεων.
Τρώω ένα και μετά άλλο ένα. Είναι τόσο λιλιπούτεια και νόστιμα που μπορείς να φας με τη μία τουλάχιστον τρία. Ή και τέσσερα, ένα από κάθε σχέδιο. Αστεράκια, καρδούλες, λουλουδάκια και πεταλουδίτσες. Δεν ξέρω ποιο να πρωτοδιαλέξω. Είναι τόσο παιχνιδιάρικα που, θέλοντας και μη, παρασύρομαι. Ξαναγίνομαι για λίγο παιδί, θέλω να τα δοκιμάσω όλα. Τώρα δεν χρειάζεται να ρωτήσω τη μαμά μου για να φάω παγωτό. Τώρα εγώ είμαι η μαμά. Κρυφοκοιτάζω τα παιδιά μου να ανοίγουν κάθε τόσο την κατάψυξη για να πάρουν ένα και χαμογελάω. Σε λίγο φοβάμαι πως δε θα έχει μείνει κανένα! Το παιδί μέσα μου μου φωνάζει να τα κρύψω και να πω ψέματα ότι έχουν δήθεν τελειώσει. Κάνω πως δεν ακούω…
• Αν δεν έχουμε ειδικά φορμάκια για παγωτό ξυλάκι, όπως τα Kit Lik – Ice Pops της Silikomart, χρησιμοποιούμε πλαστικά ποτηράκια μιας χρήσης (του ελληνικού καφέ). Τα γεμίζουμε με το μείγμα και τα τοποθετούμε στην κατάψυξη. Μετά από μισή ώρα, τα βγάζουμε και τοποθετούμε ένα ξυλάκι ή ένα πλαστικό κουταλάκι στο καθένα. Τα ξαναβάζουμε στην κατάψυξη, μέχρι να παγώσουν καλά. Για να τα ξεφορμάρουμε, τα ρολάρουμε λίγο στα χέρια μας, ώστε να ξεκολλήσει το παγωτό από τα τοιχώματα και πιέζουμε τον πάτο προς τα πάνω.
- 50g λευκή σοκολάτα, τεμαχισμένη ή
- 5 κ.σ. λευκή σοκολάτα σε σταγόνες
- 1¼ κούπας γάλα, πλήρες (300ml)
- ¼ κούπας ζάχαρη λευκή κρυσταλλική (50g)
- 1 κ.σ. κορν φλάουρ (7g)
- ½ κ.γλ. εκχύλισμα βανίλιας ή ½ βανιλίνη
- ½ κ.σ. αγελαδινό βούτυρο (7g)
- 5 μπισκότα Oreo
- Σε ένα κατσαρολάκι, σε πολύ χαμηλή φωτιά, λιώνουμε την τεμαχισμένη σοκολάτα (ή τις σταγόνες) ανακατεύοντας συνεχώς, μέχρι να λιώσει και να γίνει λεία. Προσθέτουμε το γάλα, τη ζάχαρη και το κορν φλάουρ και δυναμώνουμε τη φωτιά σε μέτρια ένταση. Ζεσταίνουμε το μείγμα, ανακατεύοντας τακτικά, μέχρι να αρχίσει να βράζει (να εμφανιστούν οι πρώτες φουσκάλες) και να πήξει ελαφρά, θα χρειαστεί περίπου 7 με 10 λεπτά. Απομακρύνουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε τη βανίλια και το βούτυρο και ομογενοποιούμε. Αφήνουμε να κρυώσει.
- Αραδιάζουμε τα φορμάκια σιλικόνης Kit Lik - Ice Pops της Silikomart σε ένα δίσκο που να χωράει στην κατάψυξη (αυτό θα μας διευκολύνει στο να τα μεταφέρουμε, χωρίς να χυθούν). Τεμαχίζουμε με ένα μαχαίρι τα μπισκότα σε πολύ μικρά κομμάτια και τα μοιράζουμε στα φορμάκια. Γεμίζουμε τα φορμάκια με την κρύα κρέμα, αφού προηγουμένως έχουμε τοποθετήσει τα ξυλάκια στις εγκοπές και τα μεταφέρουμε στην κατάψυξη. Αφήνουμε να παγώσουν καλά, περίπου 3 ώρες, ξεφορμάρουμε και σερβίρουμε.
Πηγή συνταγής: Kouzinista
Πηγή συνταγής: kouzinista. Όλες οι φωτογραφίες και το περιεχόμενο του blog προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Παρακαλώ να μην χρησιμοποιείτε τις φωτογραφίες ή τα κείμενα, χωρίς την έγκρισή μου. Αν θέλετε να αναδημοσιεύσετε μια συνταγή, παρακαλώ να την ξαναγράψετε με δικά σας λόγια και να αναφέρετε την πηγή με ενεργό link. Ευχαριστώ.
sp00nstories λέει
Καλησπέρα! Είδα φως και μπήκα, χαχα
Μα τι ωραία που έγιναν αυτά τα παγωτογλυκάκια? Πραγματικά μου έφτιαξαν τη διάθεση που τα είδα! Καλή συνέχεια^^
Nana λέει
Και πολύ καλά έκανες! Η «πόρτα της κουζίνας» μου είναι πάντα ανοιχτή!
Beauty Follower λέει
Από τα πιό elegant παγωτα που έχω δεί!
Καλη Πρωτομαγιά 🙂
http://beautyfollower.blogspot.gr
Nana λέει
Ευχαριστώ πολύ! Καλή Πρωτομαγιά!
pavlos pavlaras λέει
Πολλα χαιρετισματα απο μια παιδικη φιλη/μαρια παπαζογλου
Nana λέει
Μαράκι, δε φαντάζεσαι πόσο χάρηκα! Πολλά, πολλά φιλιά κι ελπίζω να τα ξαναπούμε!
theonewithallthetastes λέει
Υπέροχη πρόταση Νανά, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μου!
Λαχταριστή, με υλικά που αγαπώ και πανεύκολη!
Να έχεις μια υπέροχη πρωτομαγιά!
Φιλιά
Nana λέει
Να ‘σαι καλά, Ερμιόνη. Το ίδιο εύχομαι και σε σένα!
Penelope λέει
Άκρως χαριτωμένα και παιχνιδιάρικα Νανά. Και καθώς διαβάζω τα υλικά έχω την αίσθηση ότι στην γεύση θα θυμίζουν στην γεύση ένα παγωτό παρφέ (χωρίς αυγά) χάρη στην λευκή σοκολάτα και το βούτυρο.
Χρύσα λέει
«Να το λες για να σου φεύγει» μου λέει πάντα η μαμά μου… Επίσης λέει ότι το «cooking therapy» είναι πολύ καλύτερο από οποιοδήποτε αντίστοιχο (και σαφώς συμφερότερο από το shopping therapy), οπότε ελπίζω ότι το τέλος μιας μέρας που έφτιαξες κάτι τόσο χαριτωμένο και λαχταριστό και μοιράστηκες μαζί μας το συναίσθημά σου, θα σε βρει έστω και λίγο πιο χαρούμενη από ότι η αρχή της…
Penelope λέει
Καλή αυριανή και καλό 3ημερο!.Ξεχάστηκα…
Nana λέει
Ευχαριστώ, Πηνελόπη! Καλά να περάσεις!
cookika λέει
Έχω χαζέψει με τις φωτογραφίες σου και δεν τις χορταίνω!!
Νομίζω η δημιουργία σου αυτή είναι η αρχή της άνοιξης στην καρδιά σου. Δεν μπορεί ένα τέτοιο έργο τέχνης να μην σου φτιάχνει την διάθεση.
Όταν δεν νιώθω καλά, μια βόλτα στην φύση, το άγγιγμα και το άρωμα των λουλουδιών ή και ένα αγαπημένο τραγούδι μου βελτιώνουν την ψυχολογία …
Καλό τριήμερο 🙂
Nana λέει
Μια γλυκιά κουβέντα από ένα άνθρωπο που καλά καλά δεν γνωρίζω σημαίνει τόσα πολλά για μένα. Σε ευχαριστώ πολύ, Αγγελική!
mia maria λέει
Καταπληκτικό! Δεν έχω λόγια! Συγχαρητήρια 🙂