Το σημερινό κέικ σοκολάτας είναι αφιερωμένο στην παιδική μου φίλη Μ., η οποία με παρακάλεσε να φτιάξω μια συνταγή χωρίς γλουτένη, επειδή για λόγους υγείας την έχει αποκλείσει από τη διατροφή της. Εννοείται ότι δεν μπορούσα να της χαλάσω χατίρι και της υπόσχομαι ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες συνταγές. Μπορεί τα χρόνια να πέρασαν και η ζωή να τα ‘φερε έτσι που να απομακρυνθήκαμε αλλά η Μ. θα έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου και συχνά αναπολώ με νοσταλγία όλα όσα μοιραστήκαμε σαν παιδιά. Σκανταλιές, μυστικά, όνειρα, τα πρώτα καρδιοχτύπια, τα βράδια που μιλούσαμε ατελείωτα, μέχρι να ξημερώσει… Πολύτιμες αναμνήσεις από μια άλλη εποχή, ανέμελη και αθώα.
Με τη Μ. μεγαλώσαμε μαζί από μωρά. Αν και ζούσαμε σε διαφορετικά μέρη, βρισκόμασταν με κάθε ευκαιρία. Σαββατοκύριακα, αργίες, διακοπές. Στο ενδιάμεσο μιλούσαμε με τις ώρες στο τηλέφωνο, αλληλογραφούσαμε και μετρούσαμε τις μέρες, μέχρι να ξαναβρεθούμε. Αν και ήταν πιο φρόνιμο και προσγειωμένο παιδί από μένα, την έπειθα τελικά να με ακολουθεί στις παλαβομάρες που σκαρφιζόμουν κάθε τόσο. Φυσικά, ήταν παρόν και στις πρώτες μου μαγειρικές απόπειρες. Στο χωριό μας, στην ημιυπαίθρια κουζίνας της γιαγιάς μου με τον τσιμεντένιο πάγκο, έφτιαξα τα πρώτα μου γλυκά με sous chef τη Μ., ξοδεύοντας το παιδικό μας χαρτζιλίκι. Για μένα τότε δεν ήταν παρά ένα διασκεδαστικό παιχνίδι, απείρως πιο διασκεδαστικό από το να παίζεις «σπιτάκια» και να μαγειρεύεις με λάσπη και χώμα για τις κούκλες, όπως συνήθιζαν τα πιο νορμάλ παιδιά.
Για να μην τα πολυλογώ, με τη Μ. ήμασταν αχώριστες και νομίζω ότι αυτό το κέικ είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για να την αποζημιώσω γιατί την τόλμη που είχε τότε να δοκιμάσει τα πρώτα μου άτεχνα γλυκά. Ελπίζω να της αρέσει όσο και σε μένα. Η αλήθεια είναι ότι τη συνταγή την είχα βάλει εδώ και καιρό στο μάτι και αφορμή έψαχνα να τη δοκιμάσω. Ένα σοκολατένιο κέικ με τέσσερα μόνο υλικά, χωρίς αλεύρι, που η υφή του προσεγγίζει περισσότερο μους παρά κέικ. Τόσο ανάλαφρο, υγρό και μαλακό που λιώνει κυριολεκτικά στο στόμα. Ένα κέικ που αναδεικνύει το γευστικό μεγαλείο της σοκολάτας και που αν συνδυαστεί με λίγη σαντιγί ή το κατάλληλο παγωτό και μία σάλτσα από κόκκινα φρούτα μεταμορφώνεται σε εξαιρετικό επιδόρπιο.
Αν και φουλ σοκολατένιο, είναι μετρημένα γλυκό με τη λεπτή χαρακτηριστική πικράδα της σοκολάτας να κυριαρχεί και το πασπάλισμα του κακάο να εντείνει την ήδη πλούσια σοκολατένια αίσθηση. Ταυτόχρονα, είναι ελαφρύ, αέρινο και καθόλου λιγωτικό. Η σχεδόν κρεμώδης υφή του σε κάνει να αναζητάς λαίμαργα την επόμενη μπουκιά και δύσκολα σταματάς μόνο στο ένα κομμάτι.
Το αλεύρι απουσιάζει, η ζάχαρη είναι ελάχιστη (μπορείτε, αν θέλετε, ακόμη και να την παραλείψετε, να προσθέσετε λιγότερη ή να αυξήσετε την ποσότητα της, αν έχετε πιο «γλυκό δόντι») και στο προσκήνιο βρίσκεται η σοκολάτα. Αυτό σημαίνει ότι η ποιότητά και η γεύση της θα καθορίσουν τη γεύση του κέικ. Με το είδος της σοκολάτας μπορείτε να πειραματιστείτε. Εγώ προτιμώ μια κουβερτούρα με υψηλή περιεκτικότητα σε κακάο για πιο γνήσια και βαθιά γεύση σοκολάτας ή κουβερτούρα με πραλίνα φουντουκιού για πιο ιδιαίτερη γεύση (αρκεί να θυμάστε ότι αυτή περιέχει γλουτένη). Για έξτρα άρωμα μπορείτε, επίσης, να προσθέσετε βανίλια, ξύσμα πορτοκαλιού, λικέρ, κονιάκ, ρούμι ή καφέ, όλα δένουν υπέροχα με τη σοκολάτα. Γενικά, είναι ένα κέικ που σου επιτρέπει να παίξεις με τις αναλογίες και τα υλικά.
• Για να έρθουν τα αυγά πιο γρήγορα σε θερμοκρασία δωματίου, τα βάζουμε σε ένα μπολ, τα σκεπάζουμε με χλιαρό νερό και τα αφήνουμε για 10 λεπτά.
• Το κέικ είναι σχετικά άγλυκο και μπορείτε, αν θέλετε, να αυξήσετε την ποσότητα της ζάχαρης. Μπορείτε ακόμη να την παραλείψετε ή να προσθέσετε μόνο ελάχιστη.
- ½ πλάκα βούτυρο γάλακτος ή μαργαρίνη (125g)
- 200 σοκολάτα κουβερτούρα (τουλάχιστον 50% κακάο)
- 4 μεγάλα αυγά, σε θερμοκρασία δωματίου
- ¼ κούπας ζάχαρη λευκή κρυσταλλική (50g)
(μπορείτε να αυξήστε την ποσότητα της ζάχαρης,
να την ελαττώσετε ή να την παραλείψετε) - κακάο για το πασπάλισμα
- Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200°C, στις αντιστάσεις, και τοποθετούμε τη σχάρα στο κέντρο. Βουτυρώνουμε μία κουμπωτή φόρμα με έλασμα, με διάμετρο 18−20cm. Κόβουμε ένα στρογγυλό κομμάτι λαδόκολλας στο μέγεθος της φόρμας και καλύπτουμε τον πάτο. Στον πάγκο εργασίας τοποθετούμε σταυρωτά δύο μεγάλα κομμάτια αλουμινόχαρτο και ακουμπάμε τη φόρμα στο κέντρο τους. Ανασηκώνουμε τα πλαϊνά του αλουμινόχαρτου, ώστε να αγκαλιάσουν καλά τη φόρμα, κόβοντας όσο περισσεύει. (Επειδή θα το ψήσουμε σε μπεν μαρί, με αυτόν τον τρόπο θα είμαστε σίγουροι ότι δεν θα εισχωρήσει νερό στη φόρμα.)
- Τεμαχίζουμε τη σοκολάτα και το βούτυρο σε μικρά κομμάτια και τα βάζουμε σε ένα μπολ, κατάλληλο για χρήση σε φούρνο μικροκυμάτων. Ζεσταίνουμε για 2 λεπτά στο 50% της ισχύος του φούρνου και ανακατεύουμε. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία για όλο και λιγότερο χρόνο, ανακατεύοντας κάθε φορά, μέχρι να λιώσουν και να γίνει λείο το μείγμα. (Εναλλακτικά, χρησιμοποιούμε μπεν μαρί. Τοποθετούμε, δηλαδή, τη σοκολάτα και το βούτυρο σε ένα μπολ πάνω από μία κατσαρόλα με νερό που μόλις σιγοβράζει, προσέχοντας να μην ακουμπάει ο πάτος του μπολ στο νερό. Ανακατεύουμε συνεχώς, μέχρι να λιώσουν και να ομογενοποιηθεί το μείγμα.) Αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει.
- Τοποθετούμε τα αυγά στον κάδο του μίξερ (ή σε ένα βαθύ μπολ) και χτυπάμε σε υψηλή ταχύτητα, με το εξάρτημα «σύρμα» (ή το μίξερ χειρός), για 1 λεπτό μέχρι να αφρίσουν. Προσθέτουμε σταδιακά τη ζάχαρη ενώ συνεχίζουμε το χτύπημα, έως ότου το μείγμα να τριπλασιαστεί σχεδόν σε όγκο, να αφρατέψει και να αποκτήσει ένα υπόλευκο χρώμα, περίπου 10 λεπτά.
- Μεταφέρουμε το μείγμα της σοκολάτας σε ένα μεγάλο μπολ. Προσθέτουμε ⅓ από το μείγμα των αυγών στο μπολ με τη σοκολάτα και ανακατεύουμε με απαλές κυκλικές κινήσεις, χρησιμοποιώντας μια σπάτουλα σιλικόνης. Προσθέτουμε το υπόλοιπο μείγμα των αυγών σε δύο δόσεις και ανακατεύουμε αναδιπλώνοντας απαλά το μείγμα, ώστε να ενωθούν τα υλικά. Ανακατεύουμε όσο λιγότερο μπορούμε, προκειμένου να μην ξεφουσκώσει το μείγμα.
- Αδειάζουμε το μείγμα στη φόρμα που έχουμε ετοιμάσει και την τοποθετούμε μέσα σε ένα μεγαλύτερο σε μέγεθος ταψί. Γεμίζουμε προσεκτικά το ταψί με ζεστό νερό, μέχρι να φτάσει στο ⅓ του ύψους της φόρμας. Σκεπάζουμε τη φόρμα με ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο και μεταφέρουμε το ταψί στο φούρνο. Ψήνουμε για 5 λεπτά στους 200°C και κατόπιν χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία του φούρνου στους 180°C. Ψήνουμε για 25 λεπτά, αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο και συνεχίζουμε το ψήσιμο για 5 λεπτά ακόμη.
- Bγάζουμε το ταψί από το φούρνο και ακουμπάμε τη φόρμα σε μια σχάρα, μέχρι να κρυώσει εντελώς το κέικ. Αν βιαζόμαστε, μπορούμε μετά από μισή ώρα να το βάλουμε στο ψυγείο. Ξεφορμάρουμε με προσοχή, πασπαλίζουμε με κακάο και κόβουμε σε κομμάτια, βουτώντας τη λάμα του μαχαιριού σε ζεστό νερό και σκουπίζοντας την κάθε φορά. Αν θέλουμε, το συνοδεύουμε με σαντιγί και μαρμελάδα (φροντίζουμε προηγουμένως να την αραιώσουμε με λίγο ζεστό νερό) ή παγωτό. Τρώγεται είτε σε θερμοκρασία δωματίου είτε και κρύο από το ψυγείο.
Βασισμένη στη συνταγή: Scientifically Sweet
Πηγή συνταγής: kouzinista. Όλες οι φωτογραφίες και το περιεχόμενο του blog προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Παρακαλώ να μην χρησιμοποιείτε τις φωτογραφίες ή τα κείμενα, χωρίς την έγκρισή μου. Αν θέλετε να αναδημοσιεύσετε μια συνταγή, παρακαλώ να την ξαναγράψετε με δικά σας λόγια και να αναφέρετε την πηγή με ενεργό link. Ευχαριστώ.
αναστασία λέει
έχω κάνει το μους-κέικ σοκολάτας χωρίς γλουτένη και ήταν εξαιρετικό, ήθελα να σας ρωτήσω εάν κάνω διπλή δόση και το βάλω σε μεγαλύτερο τσέρκι φυσικά, γνωρίζετε αν θα πετύχει;
Kouzinista λέει
Αναστασία, αυτό που χρειάζεται να προσέξεις είναι ο χρόνος ψησίματος, ο οποίος εξαρτάται από το μέγεθος του σκεύους που θα χρησιμοποιήσεις. Αν η διπλή δόση στο μεγαλύτερο τσέρκι καταλαμβάνει το ίδιο περίπου ύψος με τη μονή δόση στο μικρότερο τσέρκι, είναι ασφαλές να ακολουθήσεις τον προτεινόμενο χρόνο ψησίματος. Καλή επιτυχία!
theonewithallthetastes λέει
Πολύ συγκινήθηκα με την ανάρτηση σου Νανά!
Είναι πολύ πολύ όμορφο που τιμάς με αυτόν τον τρόπο την παιδική σου φίλη.
Το κέικ εννοείται ότι μου προκάλεσε βαθύτατους αναστεναγμούς 🙂
Δείχνει φανταστικό! Σούπερ σοκολατένιο και ζουμερό!
Σε φιλώ, καλό βράδυ!
neanikon λέει
Τι ωραία Νανά, τι ωραία που αφιερώνεις το γλυκάκι σου στην παιδική σου φίλη που τόσα περνάγατε μαζί! Δεν πειράζει που λόγω συνθηκών δεν βλέπεστε, η ουσία υπάρχει.
Λοιπόν, όταν ανακαίνισα την κουζίνα του σπιτιού μου, έφτιαξα κτιστό / τσιμεντένιο πάγκο με την τεχνοτροπία που συνήθιζαν παλιά. Βρήκα και ένα μαρμάρινοo νιπτήρα, τον έτριψα/γυάλισα και κούμπωσε άψογα… Γιατί, ήθελα και εγώ, η κουζίνα μου, να περιέχει και κάποιες εικόνες από τα παλιά, σαν και αυτή που όμορφα μας περιγράφεις στο σπίτι της γιαγιά σου 🙂
Pavlos Andreadis λέει
Νανα ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια. Και για τη συνταγη ελπιζω να τη δοκιμασω στο μελλον απο τα χερακια σου
Αγγελική | CooKika λέει
Τι όμορφες παιδικές αναμνήσεις!! Κι εγώ κάτι τέτοιους πειραματισμούς έκανα μικρή με την μαγειρική και είχα για πειραματόζωο την αδελφή μου.
Αυτά τα κέικ που τα ψήνεις στο νερό γίνονται υπέροχα! Θα δοκιμαστεί σύντομα με 70% κακάο και χωρίς ζαχάρη.
Σημείωση: Μάλλον πρέπει να διορθώσεις στο βήμα τρία τα λεπτά χτυπήματος, γιατί 105 λεπτά είναι μια αιωνιότητα,χιχι!
Φιλάκια!!
Nana λέει
Ευχαριστώ πολύ, Αγγελική, έχεις δίκιο!