Δυο χώρες, η Αυστραλία από τη μία και η Νέα Ζηλανδία από την άλλη, βρίσκονται σε αντιπαράθεση για το ποια δημιούργησε πρώτη τα lamingtons. Ολόκληρο βιβλίο, “The Lamington Enigma”, 280 σελίδων και 70.000 λέξεων (!) έχει γραφτεί σε μια προσπάθεια να τεκμηριωθεί η καταγωγή τους. Κι ενώ η διαμάχη καλά κρατεί, το σίγουρο είναι πως αυτά τα μικρά αφράτα κέικ με επικάλυψη σοκολάτας και τριμμένης καρύδας κατέχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά των Αυστραλών. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο πως για χάρη τους έχουν ανακηρύξει την 21η Ιουλίου ως εθνική ημέρα lamingtons (National Lamington Day)! Ναι, καλά ακούσατε, δεν αστειεύομαι καθόλου!
Το γρίφο της προέλευσης τους ήρθε να λύσει μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε από το Πανεπιστήμιο του Όκλαντ. Σύμφωνα με αυτήν, το δημοφιλές επιδόρπιο της Αυστραλίας φαίνεται πως δημιουργήθηκε τελικά στη Νέα Ζηλανδία και αρχικά ονομάστηκε «Wellington». Αδιαμφισβήτητο πειστήριο για του λόγου το αληθές αποτελεί μια ακουαρέλα του Νεοζηλανδού καλλιτέχνη JR Smythe, που χρονολογείται από το 1888. Στο συγκεκριμένο πίνακα απεικονίζεται το εσωτερικό ενός εξοχικού σπιτιού με θέα το λιμάνι Wellington και σε ένα σημείο του πίνακα διακρίνεται καθαρά ένα μισοφαγωμένο lamington.
Προσωπικά, λίγο με απασχολεί η «πατρότητα» του γλυκίσματος. Άλλωστε, η προέλευση των περισσότερων συνταγών σπάνια είναι ξεκάθαρη και είναι σύνηθες να συναντάμε παραλλαγές της ίδιας συνταγής σε πολλές εθνικές κουζίνες που φυσικά εξελίσσονται και τροποποιούνται με την πάροδο του χρόνου. Μπορεί τα lamingtons να αποτελούν μήλο της έριδος μεταξύ Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας, αλλά τα συναντάμε και σε άλλες χώρες με διαφορετικά ονόματα κάθε φορά. Έτσι, στην Ουγγαρία λέγονται kókuszos (=καρύδα), στην Ν. Αφρική ystervarkies (=σκαντζόχοιρος) και στην Ελλάδα χιονάτες!
Σαν χιονάτες τα γνώρισα κι εγώ, παιδάκι ακόμα, από μια γειτόνισσα της γιαγιάς μου, την κυρία Μαίρη. Δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη για την αυθεντικότητα της συνταγής της κυρίας Μαίρης γιατί δεν τόλμησα ποτέ να δοκιμάσω τις χιονάτες της. Η απέχθεια μου ως παιδί για οτιδήποτε περιείχε καρύδα ήταν πιο ισχυρή από την περιέργεια μου. Για την κυρία Μαίρη, πάντως, οι χιονάτες ήταν το γλυκό της γιορτής, ιδανικό για το τρατάρισμα των καλεσμένων της. Κομψά κυβάκια κέικ, γεμισμένα με μαρμελάδα, βουτηγμένα στη σοκολάτα και κυλισμένα στην καρύδα… ένα αληθινό χάρμα οφθαλμών!
Τα χρόνια πέρασαν και η απέχθεια μου για την καρύδα μετουσιώθηκε σε απρόσμενο έρωτα. Έτσι, όταν έπεσα τυχαία πάνω σε μια συνταγή για lamingtons, θυμήθηκα τις χιονάτες της κυρίας Μαίρης. Ήταν, λοιπόν, η ώρα να τους δώσω μια δεύτερη ευκαιρία. Ξετρύπωσα μια νηστίσιμη εκδοχή τους κι ανέλαβα δράση. Χρειάστηκε να περιμένω μια νύχτα για να παγώσει το κέικ στην κατάψυξη και μετά να βουτήξω υπομονετικά καθένα από τα 40 κυβάκια κέικ στο σοκολατένιο γλάσο και την τριμμένη καρύδα. Ατελείωτα μου φάνηκαν! Η υπομονή μου δοκιμάστηκε σκληρά, αλλά εντέλει επιβραβεύτηκε. Με την πρώτη μπουκιά συνειδητοποίησα τι έχανα τόσα χρόνια. Αχ, κυρία Μαίρη πόσο δίκιο είχες!
• Η παραμονή του κέικ στην κατάψυξη μας διευκολύνει να το κόψουμε σε ωραία κομμάτια, χωρίς να τρίβεται.
• Μπορούμε να φτιάξουμε μόνο τη μισή ποσότητα, περίπου 20 κομμάτια, και να αφήσουμε το υπόλοιπο μισό κέικ στην κατάψυξη. Διατηρείται κλεισμένο μέσα σε πλαστική σακούλα κατάψυξης ή αεροστεγές δοχείο, μέχρι και 6 μήνες. Στην περίπτωση αυτή μειώνουμε την ποσότητα των υλικών της επικάλυψης στο μισό.
• Αν θέλουμε, μπορούμε να κόψουμε κάθε κυβάκι κέικ στη μέση, να απλώσουμε μικρή ποσότητα μαρμελάδας στο ένα κομμάτι, να το σκεπάσουμε με το άλλο μισό σαν σάντουιτς και μετά να το βουτήξουμε στο γλάσο και την καρύδα.
- 2 κούπες φυτικό γάλα, σόγιας ή αμυγδάλου (480ml)
- 2 κ.γλ. λευκό ξύδι ή μηλόξυδο
- 3 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις (375g)
- ⅓ κούπας κορν φλάουρ (50g)
- 2 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
- 1 κ.γλ. μαγειρική σόδα
- ¼ κ.γλ. αλάτι
- 1½ κούπες ζάχαρη κρυσταλλική, χτυπημένη στο μούλτι (300g)
- ⅓ κούπας σπορέλαιο (75g)
- 4 κ.γλ. εκχύλισμα βανίλιας ή 2 βανιλίνες
- 3 κούπες ζάχαρη άχνη (375g)
- 5 κ.σ. άγλυκη σκόνη κακάο (35g)
- 2 κ.σ. μαργαρίνη, λιωμένη (30g)
- ¼ κούπας φυτικό γάλα, σόγιας ή αμυγδάλου (60ml)
- 2 κ.γλ. εκχύλισμα βανίλιας ή 1 βανιλίνη
- ζεστό νερό
- 2¼−2¾ κούπες καρύδα, τριμμένη (200−250g)
- Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180°C στις αντιστάσεις και τοποθετούμε τη σχάρα στη δεύτερη θέση από κάτω. Βουτυρώνουμε καλά ένα ορθογώνιο ταψί, με διαστάσεις 24x34cm ή λίγο μικρότερο, και πασπαλίζουμε με αλεύρι, τινάζοντας να πέσει όσο περισσεύει.
- Σε ένα μπολ αναμειγνύουμε το φυτικό γάλα με το ξύδι και αφήνουμε το μείγμα να «κόψει».
- Σε ένα μεγάλο μπολ κοσκινίζουμε μαζί το αλεύρι, το κορν φλάουρ, το μπέικιν πάουντερ, τη σόδα και το αλάτι. Χτυπάμε τη ζάχαρη για μερικά δευτερόλεπτα στο μούλτι, ώστε να σπάσουν οι κόκκοι και να γίνει πιο λεπτή. Την προσθέτουμε στο μείγμα του αλευριού και ανακατεύουμε.
- Προσθέτουμε το σπορέλαιο και τη βανίλια στο μπολ με το γάλα που στο μεταξύ έχει «κόψει» κι έχει αρχίσει να πήζει και ανακατεύουμε καλά. Ρίχνουμε το μείγμα των υγρών στο μπολ με τα στεγνά υλικά και ανακατεύουμε απαλά με μια σπάτουλα σιλικόνης ή με μια ξύλινη κουτάλα, μέχρι να μην υπάρχουν ορατοί σβόλοι.
- Αδειάζουμε το μείγμα στο ταψί και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 35 λεπτά περίπου, μέχρι να πάρει χρυσαφί χρώμα κι αν βυθίσουμε μία οδοντογλυφίδα στο κέικ, αυτή να βγαίνει καθαρή. Αφήνουμε να κρυώσει για 15 λεπτά και κατόπιν το ξεφορμάρουμε πάνω σε σχάρα, για να κρυώσει ομοιόμορφα. Για μεγαλύτερη ευκολία, πριν το ξεφορμάρουμε, το κόβουμε πρώτα στη μέση. Όταν κρυώσει εντελώς, τυλίγουμε κάθε κομμάτι με διάφανη μεμβράνη και τα βάζουμε στην κατάψυξη για μία νύχτα.
- Βγάζουμε το κέικ από την κατάψυξη, αφαιρούμε τη μεμβράνη και το ακουμπάμε σε μία επιφάνεια κοπής. Με ένα κοφτερό μαχαίρι κόβουμε περιμετρικά τις άκρες, ώστε να σχηματιστεί ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο. Χαράζουμε και στη συνέχεια κόβουμε το κέικ σε τετράγωνα κομμάτια με πλευρά μήκους 4cm.
- Ετοιμάζουμε την επικάλυψη. Σε ένα μπολ κοσκινίζουμε τη ζάχαρη άχνη μαζί με το κακάο. Προσθέτουμε τη λιωμένη μαργαρίνη, το φυτικό γάλα, τη βανίλια και 1 κουταλιά της σούπας ζεστό νερό. Ανακατεύουμε με το σύρμα, μέχρι να σχηματιστεί ένα λείο μείγμα. Προσθέτουμε όσο ζεστό νερό χρειάζεται, μέχρι το μείγμα να αποκτήσει τη σωστή πυκνότητα προκειμένου να επικαλύψει τα κομμάτια του κέικ (πρέπει να ρέει με σχετικά αργό ρυθμό). Τοποθετούμε το μπολ πάνω από ένα μεγαλύτερο μπολ γεμισμένο κατά το ⅓ με βραστό νερό, έτσι ώστε να παραμείνει ρευστό το γλάσο.
- Βάζουμε ένα μέρος της τριμμένης καρύδας σε ένα βαθύ μπολ. Χρησιμοποιώντας δυο πιρούνια, βουτάμε ένα−ένα τα κυβάκια του κέικ πρώτα στο γλάσο, αφήνοντας να τρέξει όσο περισσεύει. Κατόπιν, χρησιμοποιώντας δύο διαφορετικά πιρούνια, τα κυλάμε στο μπολ με την καρύδα, μέχρι να καλυφθούν καλά και παντού. Τα ακουμπάμε σε μία λαδόκολλα πασπαλισμένη με καρύδα για να στεγνώσουν. Συνεχίζουμε τη διαδικασία για όλα τα κομμάτια, προσθέτοντας καρύδα στο μπολ όποτε χρειάζεται.
Συνταγή ελαφρά προσαρμοσμένη: FoodWise
Πηγή συνταγής: kouzinista. Όλες οι φωτογραφίες και το περιεχόμενο του blog προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Παρακαλώ να μην χρησιμοποιείτε τις φωτογραφίες ή τα κείμενα, χωρίς την έγκρισή μου. Αν θέλετε να αναδημοσιεύσετε μια συνταγή, παρακαλώ να την ξαναγράψετε με δικά σας λόγια και να αναφέρετε την πηγή με ενεργό link. Ευχαριστώ.
Cook Taste Live λέει
καλέ πως μου ξέφυγαν αυτά τα κεκάκια εμένα..
δεν ήξερα πάντως ότι συνοδεύονται από τόση «ίντριγκα»! σαν να λέμε στο τσακ δεν έγινε διπλωματικό επεισόδιο.
Λοιπόν, αυτό που όλες οι γειτόνισσες, φίλες της γιαγιάς, θείες κλπ, κλπ έχουν πάντα δίκιο, και φτάνουμε σε σημείο να εκτιμούμε τα λόγια τους μετά από χρόνια ολόκληρα, που το πας? Δεν την άκουγες τότε την κ. Μαίρη! 🙂
Από τις φωτογραφίες τουλάχιστον, έρχομαι να συμφωνήσω πως πρέπει όντως να άξιζε κάθε μία από τις 40 υπομονετικές βούτες στην σοκολάτα. Φαίνονται φοβερά λαχταριστά!
Nana λέει
Όχι, και πάντα. Γιατί αν το μάθουν, θα πάρουν τα μυαλά τους σέρα και θα αρχίσουν τα σου τα ‘λεγα εγώ… Ας πούμε ότι κάποιες φορές αποδεικνύεται ότι έχουν δίκιο και καλύτερα αυτό να μείνει μεταξύ μας!
cook λέει
υπέροχη ιδέα η νηστίσιμη εκδοχή,θα τα κάνω!
The Healthy Cook λέει
πανέμορφα και σίγουρα πεντανόστιμα!!
μου αρέσει πολύ η καρύδα!!!
υπέροχες φωτογραφίες!!
Penelope λέει
Σίγουρα είναι ένα νόστιμο κέρασμα, που κερδίζει τις εντυπώσεις με την πρώτη ματιά Νανά!
Ωραιότατο φωτογραφικό ρεπορτάζ, που σε «ξεσηκώνει» για πρόβες…αν και τον χρειάζεται τον χρόνο του μέχρι την τελική κατανάλωση το κάθε κυβάκι ;-))
Ερμιόνη λέει
Καταρχήν λάτρεψα τις φωτογραφίες Νανά!
Πολύ παιχνιδιάρικες και τόσο λαχταριστές.
Λοιπόν έχω ακούσει τόσα πολλά για αυτό το γλυκάκι και ακόμα να το φτιάξω!
Δεν ξέρω γιατί 🙂
Αλλά η νηστίσιμη βερσιόν με ιντριγκάρει πολύ.
Είναι και αυτός ο συνδυασμός υλικών που είναι πολύ αγαπημένος!
Σε φιλώ!
Maria @ Box of Stolen Socks λέει
Δεν τα έχω δοκιμάσει ποτέ! Αλλά δεν λέω ποτέ όχι σε κέικ, καρύδα και σοκολάτα οπότε αυτά τα κεκάκια θα γίνουν πολύ σύντομα και στην δική μου κουζίνα!
Αγγελική λέει
Πως μπόρεσες να αντισταθείς τόσα χρόνια σ’αυτή την μαγεία; Ήσουν μικρή και δεν ήξερες..χα χα. Όσο μεγαλώνεις μαθαίνεις τελικά!
Όταν το φτιάξω πάντως θα κάνω ολόκληρη τη δόση γιατί δεν πιστεύω ότι εύκολα σταματάς μόνο στο ένα…
Καλό απόγευμα Νανά!
Irene E. λέει
Ολόκληρη ιστορία τα lamingtons, λοιπόν! Δύο χώρες ερίζουν για την καταγωγή του! Ίσως όχι άδικα, αφού πρόκειται για πολύ εύγευστα κεκάκια! Τα φτιάχνω εδώ και χρόνια στην κλασσική τους αρτίσιμη εκδοχή. Η νηστίσιμη εκδοχή τους μου φαίνεται επίσης νόστιμη και θα δοκιμαστεί μελλοντικά! Πολύ ωραία συνοδεία για ροφήματα!
Καλό μεσημέρι.
Nana λέει
Καλώς ήρθες, Ειρήνη! Περιμένω εντυπώσεις αν τα δοκιμάσεις.