Κουραμπιέδες σοκολάτας με αμύγδαλα

Κάθε Χριστούγεννα προσπαθώ να αποφασίσω αν είμαι τύπος του μελομακάρονου ή του κουραμπιέ. Για να μην μπαίνω σε δίλημμα, φτιάχνω και τα δύο και τρώω εναλλάξ μια το ένα, μια το άλλο, μήπως και καταλήξω τι μου αρέσει περισσότερο. Όχι, ότι έχει κάποια σημασία. Και τα δύο τελειώνουν πριν καλά καλά το καταλάβω και μέχρι την Πρωτοχρονιά δε έχει μείνει ούτε ψίχουλο. Ευτυχώς, που τα Χριστούγεννα είναι μόνο μια φορά το χρόνο! Γιατί δεν ξέρω τι λέτε εσείς αλλά για μένα τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες πάνε ασορτί με το χριστουγεννιάτικο δέντρο και οφείλεις να περιμένεις έναν ολόκληρο χρόνο για να ξαναφάς.

Προσωπικά, τα μελομακάρονα μου φαίνονται πιο μπελαλίδικα. Θέλουν τη μαστοριά τους στο ψήσιμο και στο μέλωμα. Δεν πρέπει να είναι σκληρά αλλά ούτε νιανιά. Ο κουραμπιές, απ’ την άλλη, θέλει καλό βούτυρο και καλό μίξερ. Αν έχεις αυτά τα δύο, είσαι σε καλό δρόμο. Ένα τριφτό και σωστά μελωμένο μελομακάρονο κι ένας αφράτος κουραμπιές που λιώνει στο στόμα είναι, κατά την ταπεινή πάντα γνώμη, το ίδιο νόστιμα. Τώρα, αν προτιμάς το σιρόπι που κολλάει στα δάχτυλα ή την άχνη που σου μπαίνει στα ρουθούνια, αυτό είναι κάτι εντελώς προσωπικό και κανείς δε σου βάζει το μαχαίρι στο λαιμό να διαλέξεις.

Φέτος είπα να δώσω ένα συγκριτικό πλεονέκτημα στους κουραμπιέδες και τους πρόσθεσα κακάο και σταγόνες σοκολάτας. Εννοείται ότι τα χοντροκομμένα αμύγδαλα και η άχνη είναι αδιαπραγμάτευτα. Γιατί θέλω απ’ έξω ο κουραμπιές να μοιάζει με κουραμπιέ κι όχι με σοκολατάκι. Θέλω να είναι βουτηγμένος στην άχνη, να τον τρως και να πασαλείβεσαι από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Έτσι έχει μόνο αξία. Και μετά να τον δαγκώνεις και να σου αποκαλύπτεται το σοκολατένιο εσωτερικό του κάτω από το λευκό, ζαχαρένιο πέπλο. Μια απρόσμενη γευστική έκπληξη εκεί που δεν την περιμένεις. 

Με τα τραγανά αμύγδαλα να σκάνε στο δόντι και το κακάο και τη σκούρα σοκολάτα να κοντράρουν με τη γλύκα της άχνης. Τόσο γλυκός, ώστε να μην χρειάζεται να σταματήσεις στον έναν, ούτε καν στους δύο. Βουτυρένιος, ελαφρώς τραγανός κι εύθρυπτος, να διαλύεται απολαυστικά στο στόμα μόλις τον δαγκώσεις. Με το κακάο και τα καβουρδισμένα αμύγδαλα να επικρατούν στην γεύση, ξεφεύγοντας από την παραδοσιακή γεύση του κλασικού κουραμπιέ. Ακόμη κι αν δεν είσαι φαν του χιονισμένου χριστουγεννιάτικου μπισκότου, πιστεύω ότι αξίζει να του δώσεις μια ευκαιρία.  

Τώρα μένει να δούμε πια πιατέλα θα αδειάσει νωρίτερα, αυτή με τα μελομακάρονα ή αυτή με τους κουραμπιέδες; Πάντως σε περίπτωση «επαναληπτικού γύρου», θα προηγηθεί οικογενειακή ψηφοφορία −δίκαια πράγματα− και θα φτιάξω μόνο ένα από τα δύο. Εγώ νομίζω πως αυτή τη φορά ξέρω τι θα διαλέξω. Εσάς ποιο είναι το αγαπημένο σας χριστουγεννιάτικο γλυκό;

Κουραμπιέδες σοκολάτας με αμύγδαλα

 

Save Print

Προετοιμασία

50 λεπτά

Ψήσιμο/μαγείρεμα

30 λεπτά

Συνολικός χρόνος

1 ώρα 20 λεπτά

 

Κατηγορία: Cookies, Μπισκότα & Κουλουράκια

Ποσότητα/μερίδες: 35-45 κουραμπιέδες

Υλικά

• 3 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις (375g)
• 5 κ.σ. κακάο σκόνη, άγλυκο (37g)
• ½ κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
• ¼ κ.γλ. αλάτι
• 250g βούτυρο γάλακτος, κομμένο σε κύβους,
  μαλακό σε θερμοκρασία δωματίου
• 1 κούπα ζάχαρη άχνη (125g) + επιπλέον
  για το πασπάλισμα
• 1 βανιλίνη
• 100g αμύγδαλα, με φλούδα, ψημένα & χοντροσπασμένα
• 100g σταγόνες σοκολάτας

Εκτέλεση

1. Απλώνουμε τα αμύγδαλα σε λαμαρίνα και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 175°C, στις αντιστάσεις, για 8−10 λεπτά, ανακατεύοντας κατά διαστήματα, ώστε να ψηθούν ομοιόμορφα. Αφήνουμε να κρυώσουν και τα σπάμε στο γουδί σε χοντρά κομμάτια ή τα χοντροκόβουμε με το μαχαίρι.
2. Σε ένα μπολ αναμειγνύουμε το αλεύρι, το κακάο, το μπέικιν πάουντερ και το αλάτι. Στον κάδο του μίξερ (ή σε ένα μεγάλο μπολ) χτυπάμε με το φτερό (ή το μίξερ χειρός), αρχικά στη χαμηλή ταχύτητα και σταδιακά σε υψηλή, το βούτυρο με τη ζάχαρη άχνη για 15−20 λεπτά, μέχρι να ασπρίσει και να αφρατέψει. Προσθέτουμε τη βανίλια και χτυπάμε να ενσωματωθεί στο μείγμα. Χαμηλώνουμε την ταχύτητα του μίξερ στο ελάχιστο, ρίχνουμε σταδιακά το μείγμα με το αλεύρι και χτυπάμε για 5 λεπτά ακόμη (αν χρησιμοποιούμε μίξερ χειρός, αλλάζουμε εξάρτημα και βάζουμε το γάντζο). Προσθέτουμε τα αμύγδαλα και τις σταγόνες σοκολάτας και χτυπάμε (ή ζυμώνουμε με τα χέρια), ώστε να κατανεμηθούν ομοιόμορφα μέσα στη ζύμη.
3. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 175°C, στις αντιστάσεις. Πλάθουμε στρογγυλούς κουραμπιέδες (ή σε ό,τι σχήμα θέλουμε), με διάμετρο 3 εκατοστά περίπου, και κάνουμε ένα μικρό βαθούλωμα με το δάχτυλό μας στο κέντρο τους για να κρατάνε περισσότερη άχνη. Αραδιάζουμε τους κουραμπιέδες σε λαμαρίνα στρωμένη με λαδόκολλα και ψήνουμε, στη μεσαία σχάρα, για 20−30 λεπτά, ανάλογα με το μέγεθος που έχουν. Προσέχουμε να μην τους παραψήσουμε, γιατί όσο κρυώνουν σφίγγουν.
4. Τους βγάζουμε από το φούρνο και τους αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς πάνω σε σχάρα. Στη συνέχεια τους βουτάμε λίγους λίγους σε ένα μπολ γεμάτο άχνη και τους γυρνάμε να καλυφθούν καλά. Τους μεταφέρουμε σε μία πιατέλα και τους στοιβάζουμε σε πυραμίδα, πασπαλίζοντας κάθε σειρά με επιπλέον άχνη. Τους διατηρούμε σε αεροστεγές κουτί, μεταλλικό ή γυάλινο, για να μην τραβήξουν υγρασία.

Σημειώσεις

• Φροντίζουμε να βγάλουμε το βούτυρο δύο−τρεις ώρες νωρίτερα από το ψυγείο, για να προλάβει να μαλακώσει.
• Όσο περισσότερο χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη άχνη, τόσο πιο αφράτοι θα γίνουν οι κουραμπιέδες.
• Δεν βάζουμε τους κουραμπιέδες στην άχνη όσο είναι ζεστοί, γιατί θα τραβήξει υγρασία η άχνη και θα λασπώσει.

3.5.3208

Πηγή συνταγής: Kouzinista

Πηγή συνταγής: kouzinista. Όλες οι φωτογραφίες και το περιεχόμενο του blog προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Παρακαλώ να μην χρησιμοποιείτε τις φωτογραφίες ή τα κείμενα, χωρίς την έγκρισή μου. Αν θέλετε να αναδημοσιεύσετε μια συνταγή, παρακαλώ να την ξαναγράψετε με δικά σας λόγια και να αναφέρετε την πηγή με ενεργό link. Ευχαριστώ.