Τα κολοκυθάκια θα τα χαρακτήριζα μάλλον αδικημένα. Καταδικασμένα να ζουν στη σκιά της μελιτζάνας, της ντομάτας και της πιπεριάς. «Άνοστο… σαν κολοκύθι», συνηθίζουμε να λέμε. Ίσως γιατί συνειρμικά μας θυμίζουν δίαιτα ή φαγητό νοσοκομείου, τουλάχιστον στη νερόβραστη, μαλθακή εκδοχή τους. Όταν, όμως, γίνονται τηγανητά, χρυσαφένια και τραγανά ή μεταμορφώνονται σε μυρωδάτους, στρουμπουλούς κολοκυθοκεφτέδες, τότε «παίρνουν το αίμα τους πίσω», γίνονται επικίνδυνα εθιστικά και δύσκολα μπορείς να τους αντισταθείς.
Εκτός από το βράσιμο (που δεν τα κολακεύει) και το τηγάνισμα (που τα επιβαρύνει ποικιλοτρόπως), υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να τα μαγειρέψουμε. Ψητά στη σχάρα ή στο φούρνο, στον ατμό, σωτέ, στην κατσαρόλα… Αδίκως, λοιπόν, τα έχουμε υποτιμήσει. Τα ταπεινά κολοκυθάκια όταν συνδυαστούν με τα κατάλληλα υλικά και τα απαραίτητα μυρωδικά, μπορούν να πρωταγωνιστήσουν σε σαλάτες, ομελέτες, μακαρονάδες, τάρτες, φαγητά φούρνου ή κατσαρόλας αλλά και σε αλμυρά ή γλυκά κέικ, μάφινς και πίτες.
Αν πάλι κάνουμε δίαιτα ή ακολουθούμε διατροφή χωρίς γλουτένη αλλά δεν μπορούμε να στερηθούμε τα αγαπημένα μας ζυμαρικά, τα κολοκυθάκια έρχονται πάλι να μας δώσουν τη λύση. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ένα μαντολίνο (δεν εννοώ το μουσικό όργανο) ή έναν κόφτη/peeler παρόμοιο με αυτόν που εικονίζεται παραπάνω. Ονομάζεται κόφτης ζουλιέν ή julienne peeler και διαθέτει δοντάκια για να κόβει τα λαχανικά σε λεπτά μπαστουνάκια. Το εικονιζόμενο εργαλείο είναι λίγο διαφορετικό. Είναι 3 σε 1 και διαθέτει τρία διαφορετικά είδη λεπίδων. Το πήρε το μάτι μου καθώς τριγυρνούσα ανάμεσα στους πάγκους της λαϊκής και το αγόρασα χωρίς δεύτερη σκέψη. Να λοιπόν που μου χρειάστηκε.
Για να επαληθεύσω του λόγου το αληθές, στην κλασική ιταλική συνταγή aglio e olio (που σημαίνει σκόρδο και λάδι), αντικατέστησα τα ζυμαρικά με λεπτοκομμένα μπαστουνάκια κολοκυθιού. Το αποτέλεσμα ήταν αναπάντεχα νόστιμο, ελαφρύ και φρέσκο. Τα κολοκυθάκια με την ήπια γεύση τους έπαιξαν ικανοποιητικά το ρόλο τους. Χωρίς να θυμίζουν ζυμαρικό (ας μη γελιόμαστε), αποτελούν μια γευστική και υγιεινή εναλλακτική πρόταση. Το αρωματισμένο με σκόρδο λάδι, με τη γλυκιά κάψα του μπούκοβου και τη φρεσκάδα του μαϊντανού, έδεσαν αρμονικά με τα κολοκυθάκια που πρόσθεσαν με τη σειρά τους το δικό τους γευστικό χαρακτήρα στο πιάτο. Τελικά η υγιεινή διατροφή δεν χρειάζεται να είναι άνοστη ή βαρετή.
• Διαλέγουμε μικρά και τρυφερά κολοκυθάκια, γιατί είναι πιο νόστιμα, έχουν λιγότερα σπόρια και σφιχτή σάρκα.
• Αν δεν αφήσουμε τα κολοκυθάκια να στραγγίσουν, θα αποβάλλουν τα υγρά τους στο σοτάρισμα με αποτέλεσμα να λασπώσουν.
• Σοτάρουμε τα κολοκυθάκια ελαφρά προκειμένου να διατηρήσουν την φρεσκάδα της γεύσης τους και να παραμείνουν ζωντανά.
• Στο σοτάρισμα δεν αφήνουμε το σκόρδο να σκουρύνει, γιατί θα πικρίσει. Για πιο ήπια γεύση, σοτάρουμε το σκόρδο κομμένο σε λεπτά φετάκια και μόλις χρυσίσει, το αφαιρούμε.
- ½ κιλό τρυφερά κολοκυθάκια, κομμένα σε μπαστουνάκια
- 1 κ.σ. ελαιόλαδο & λίγο επιπλέον για το σερβίρισμα
- 1 σκελίδα σκόρδο, ψιλοκομμένη
- ¼ κ.γλ. μπούκοβο (προαιρετικά)
- 2 κ.σ. φρέσκο μαϊντανό, ψιλοκομμένο
- 1−2 κ.σ. παρμεζάνα, φρεσκοτριμμένη
- αλάτι
- φρεσκοτριμμένο πιπέρι
- Πλένουμε τα κολοκυθάκια, τα σκουπίζουμε και κόβουμε τις άκρες τους. Με το μαντολίνο ή με ειδικό peeler (julienne peeler) τα κόβουμε σε λεπτά μπαστουνάκια (julienne), φροντίζοντας να αφαιρέσουμε την εσωτερική ψίχα με τα σπόρια που είναι μαλακή και σπογγώδης. Στη συνέχεια τα τοποθετούμε σε ένα τρυπητό, τα αλατίζουμε ελαφρώς και τα αφήνουμε για 30 λεπτά να στραγγίσουν τα υγρά τους. Μετά, χωρίς να τα ξεπλύνουμε, τα στεγνώνουμε καλά με χαρτί κουζίνας.
- Σε ένα τηγάνι ζεσταίνουμε σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά το ελαιόλαδο και σοτάρουμε το σκόρδο μαζί με το μπούκοβο (αν χρησιμοποιήσουμε), μέχρι να βγάλει το άρωμα του και να αρχίσει να χρυσίζει, λιγότερο από 1 λεπτό. Προσθέτουμε τα κολοκυθάκια, ανακατεύουμε και σιγομαγειρεύουμε, μέχρι να μαλακώσουν ελαφρά, 1 με 2 λεπτά αρκούν. Προσθέτουμε το μαϊντανό, φρεσκοτριμμένο πιπέρι και αν χρειάζεται, αφού πρώτα δοκιμάσουμε, αλάτι. Ανακατεύουμε για 1 λεπτό ακόμη προκειμένου να αναμειχθούν οι γεύσεις και να νοστιμίσουν.
- Πασπαλίζουμε με τη φρεσκοτριμμένη παρμεζάνα, ραντίζουμε με λίγες σταγόνες ελαιόλαδο και σερβίρουμε αμέσως.
• Αν δεν αφήσουμε τα κολοκυθάκια να στραγγίσουν, θα αποβάλλουν τα υγρά τους στο σοτάρισμα με αποτέλεσμα να λασπώσουν.
• Σοτάρουμε τα κολοκυθάκια ελαφρά προκειμένου να διατηρήσουν την φρεσκάδα της γεύσης τους και να παραμείνουν ζωντανά.
• Στο σοτάρισμα δεν αφήνουμε το σκόρδο να σκουρύνει, γιατί θα πικρίσει. Για πιο ήπια γεύση, σοτάρουμε το σκόρδο κομμένο σε λεπτά φετάκια και μόλις χρυσίσει, το αφαιρούμε.
Πηγή συνταγής: Kouzinista
Πηγή συνταγής: kouzinista. Όλες οι φωτογραφίες και το περιεχόμενο του blog προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Παρακαλώ να μην χρησιμοποιείτε τις φωτογραφίες ή τα κείμενα, χωρίς την έγκρισή μου. Αν θέλετε να αναδημοσιεύσετε μια συνταγή, παρακαλώ να την ξαναγράψετε με δικά σας λόγια και να αναφέρετε την πηγή με ενεργό link. Ευχαριστώ.
akomi den eho mpi ston pirasmo ton sindagon tis KOUZINISTAS , (isos na fovame pos den tha dikeoso opos prepi tin dimiourgo) gia tin ora xeroglifome , vlepondas k thavmazondas tis iperohes fotografisis!!!! dioti os gnoston , prota horteni to mati…… efharisto Nana!!!!
Λοιπόν τα κολοκυθάκια είναι από τα πολύ πολύ αγαπημένα μου υλικά!
Ακόμα και στην πλέον νερόβραστη εκδοχή τους τα τιμώ δεόντως!
Ψητά τα λατρεύω δεν το συζητώ!
Πάρα πολύ ωραία η εναλλακτική σου πρόταση για σκορδομακάρονα!
Όλα τα υλικά συνδυάζονται πολύ αρμονικά και το αποτέλεσμα είναι ένα πιάτο που ξεφεύγει από τα πιο κλασικά με πρωταγωνιστή το κολοκύθι!
Τα φιλιά μου!
γεια σου Νανά!
εξαιρετική η σαλάτα σου!! αγαπώ πολύ τα κολοκύθια και δική σου δημιουργία είναι ακριβώς πάνω στα γούστα μου!
την καλησπέρα μου!!
Στην αρχη τα περασα για μακαρονια!!!! τελεια ιδεα για σαλατα, σε ξεγελα κιολας απ’ τα νεροβραστα.