Στην προ internet εποχή −ναι, ζούσα και τότε!− χωρίς food blogs, site μαγειρικής και εκπομπές ή τηλεπαιχνίδια μαγειρικής να σε βομβαρδίζουν καθημερινά στην τηλεόραση, τα βιβλία και τα περιοδικά ήταν τα μόνα διαθέσιμα μέσα για να αντλήσεις έμπνευση και να μεγαλουργήσεις στην κουζίνα. Το πρώτο μου βιβλίο με συνταγές ήταν κληρονομιά από τη μαμά μου. Αν και χωρίς εξώφυλλο, με κιτρινισμένες σελίδες, γραμμένο σε πολυτονικό, με ελάχιστες ασπρόμαυρες φωτογραφίες και εμβόλιμες χειρόγραφες σημειώσεις, αποδείχτηκε πολύτιμο και το συμβουλεύομαι ακόμη και σήμερα.
Ακολούθησαν κι άλλα βιβλία, ακόμη περισσότερα περιοδικά και κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια το συλλεκτικό τεύχος ενός περιοδικού με αφιέρωμα στα ζυμαρικά, που έμελλε να αλλάξει τον τρόπο που έβλεπα και μαγείρευα τα ζυμαρικά μέχρι τότε. Με τα χρόνια και την πολλή χρήση, το εξώφυλλο καταστράφηκε και δυστυχώς δεν μπορώ να θυμηθώ ποιος το είχε εκδώσει αλλά όπως και να ‘χει τον ευχαριστώ για όλα όσα μου έμαθε και για όλες τις μακαρονάδες που γεύτηκα μετέπειτα. Μέσα από τις σελίδες του γνώρισα την αυθεντική καρμπονάρα, χωρίς κρέμα γάλακτος, τη «σκανδαλιάρικη» πουτανέσκα, έφτιαξα για πρώτη φορά σπιτικά ζυμαρικά, δοκίμασα συνδυασμούς υλικών σε σάλτσες που δεν είχα φανταστεί και παραδόθηκα στην ανυπέρβλητη γοητεία τους, μαγειρεύοντας χιλιόμετρα ζυμαρικών σε διάφορα σχήματα, χρώματα και μεγέθη.
Είναι απορίας άξιο πώς κάτι τόσο απλό, φτιαγμένο από δύο μόλις υλικά, σιμιγδάλι και νερό, εξελίχτηκε σε ένα από τα πιο λατρεμένα φαγητά του πλανήτη. Ως ελάχιστο φόρο τιμής στην Παγκόσμια Ημέρα Ζυμαρικών, την 25η Οκτωβρίου, αποφάσισα να μοιραστώ μία από τις πολύ αγαπημένες μου συνταγές από το εν λόγω περιοδικό. Λόγω της εποχικότητας του μπρόκολου, δεν τη φτιάχνω πολύ συχνά. Με το που θα κάνουν, όμως, την εμφάνισή τους τα πρώτα μπρόκολα του φθινοπώρου, η συνταγή μπαίνει στη λίστα προτεραιότητας. Είναι μια πλούσια μακαρονάδα που συνδυάζει έντονες γεύσεις και λιπαρά τυριά και ταιριάζει καλύτερα στις κρύες μέρες που έρχονται.
Εδώ δεν ισχύει το less is more. Γκοργκοντζόλα, ανθότυρο και παρμεζάνα είναι τα τυριά που θα χρειαστούμε. Μην γουρλώνετε τα μάτια σας, καθένα παίζει το ρόλο του! Η φινετσάτη γκοργκοντζόλα, κρεμώδης και βουτυράτη, πρωταγωνιστεί χαρίζοντας χαρακτήρα στο πιάτο. (Την έχω φτιάξει και με μπλε τυρί Δανίας αλλά το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό, πιο πικάντικο και με μεγαλύτερη γευστική ένταση.) Η μεγαλειώδης παρμεζάνα, πικάντικη και πιπεράτη, δίνει άρωμα και προσθέτει έξτρα πόντους ουμάμι στο πιάτο. Το ελαφρύ ανθότυρο, με την υπόξινη, δροσερή γεύση του, συμπληρώνει και εξισορροπεί τα υπόλοιπα υλικά. Η κρέμα γάλακτος είναι απλά ο συνδετικός κρίκος.
Τα τρυφερά μπρόκολα, με την τονισμένη γεύση τους και την ελαφρά τραγανή υφή τους, κάνουν το πιάτο ακόμη πιο ενδιαφέρον γευστικά αλλά και χρωματικά ενώ τα κρεμμυδάκια και ο άνηθος δίνουν άρωμα και φρεσκάδα. Τα κοχύλια, με τις καμπύλες και τις εσοχές τους, είναι τα ιδανικά ζυμαρικά για τη συγκεκριμένη σάλτσα, που με το σχήμα τους τη φυλακίζουν στο εσωτερικό τους. Εναλλακτικά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ορεκιέτε (αυτάκια) ή άλλο κοντό ζυμαρικό. Όλα τα υλικά δένουν μεταξύ τους και δημιουργούν ένα εξαιρετικά νόστιμο πιάτο, τόσο απολαυστικό και χορταστικό που επιβάλλεται να μην παρασυρθείς σε υπερβολές.
Κάπως έτσι τιμήσαμε οικογενειακώς την Παγκόσμια Ημέρα Ζυμαρικών, στρώνοντας τα αγαπημένα μας σερβίτσια IKEA, γιατί ένα πραγματικά απολαυστικό γεύμα πρέπει να σε ικανοποιεί όχι μόνο με τη γεύση αλλά και με την εικόνα του. Δεν χρειάζεται να το παρακάνουμε. Ένα τραπέζι στρωμένο απλά αλλά με φροντίδα και τα όμορφα σερβίτσια, με το χρώμα και το στυλ τους, αρκούν για να μεταμορφώσουν το καθημερινό μας γεύμα σε μια ξεχωριστή εμπειρία.
- 400g κοχύλια
- 400g μπουκετάκια μπρόκολου
- 2 κ.σ. βούτυρο (30g)
- 2 φρέσκα κρεμμυδάκια, ψιλοκομμένα
- 2 κ.σ. άνηθο, ψιλοκομμένο
- 200ml κρέμα γάλακτος
- 100g γκοργκοντζόλα, λιωμένη με το πιρούνι
- 50g ανθότυρο, λιωμένο με το πιρούνι
- ½ κούπα παρμεζάνα ή κεφαλοτύρι, φρεσκοτριμμένο (50g)
- αλάτι
- άσπρο πιπέρι, φρεσκοτριμμένο
- Αφαιρούμε το χοντρό κοτσάνι και τα φύλλα από το μπρόκολο και κρατάτε μόνο τις τρυφερές κορυφές. Tις χωρίζουμε σε μικρά μπουκετάκια και τα πλένουμε κάτω από τρεχούμενο νερό. Σε μια μεγάλη κατσαρόλα με μπόλικο αλατισμένο νερό που βράζει, ζεματάμε τα μπουκετάκια του μπρόκολου για 3−4 λεπτά, μέχρι να αρχίσουν να μαλακώνουν αλλά να "κρατάνε". Με μια τρυπητή κουτάλα τα μεταφέρουμε σε ένα μπολ με κρύο νερό για να διακοπεί ο βρασμός και να διατηρήσουν το χρώμα τους. Τα στραγγίζουμε σε σουρωτήρι και τα αφήνουμε στην άκρη.
- Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε το βούτυρο, σε μέτρια φωτιά. Ρίχνουμε τα κρεμμυδάκια και σοτάρουμε, μέχρι να μαραθούν. Προσθέτουμε το μπρόκολο και τον άνηθο και σοτάρουμε για 2−3 λεπτά, ανακατεύοντας με προσεκτικές κινήσεις για να μη χαλάσει το σχήμα του. Αλατοπιπερώνουμε και αποσύρουμε από τη φωτιά.
- Στο νερό που βράσαμε το μπρόκολο βράζουμε τα ζυμαρικά 1−2 λεπτά λιγότερο από το χρόνο που αναγράφεται στη συσκευασία τους. Τα στραγγίζουμε, κρατώντας ¼ κούπας από το νερό τους.
- Χαμηλώνουμε τη φωτιά και ρίχνουμε τα ζυμαρικά πίσω στην κατσαρόλα. Προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος, τη γκοργκοντζόλα και το ανθότυρο λιωμένα με το πιρούνι, την τριμμένη παρμεζάνα και σιγοβράζουμε για 2 λεπτά, ανακατεύοντας απαλά μέχρι να αρχίσουν να λιώνουν τα τυριά και να ενωθούν όλα τα υλικά σε μια παχύρρευστη σάλτσα. Δοκιμάζουμε και συμπληρώνουμε αλάτι και πιπέρι, αν χρειάζεται.
- Τέλος, προσθέτουμε το σοταρισμένο μπρόκολο και ανακατεύουμε πολύ προσεκτικά. Αν χρειάζεται, προσθέτουμε λίγο από το νερό των ζυμαρικών που έχουμε κρατήσει για να αραιώσει η σάλτσα. Σερβίρουμε αμέσως με παρμεζάνα και φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
• Mπορείτε να αντικαταστήσετε το μπρόκολο με ελαφρά βρασμένο σπανάκι.
• Mπορείτε αντί για γκοργκοντζόλα να χρησιμοποιήσετε ροκφόρ ή μπλε τυρί Δανίας.
Πηγή συνταγής: Kouzinista
Πηγή συνταγής: kouzinista. Όλες οι φωτογραφίες και το περιεχόμενο του blog προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Παρακαλώ να μην χρησιμοποιείτε τις φωτογραφίες ή τα κείμενα, χωρίς την έγκρισή μου. Αν θέλετε να αναδημοσιεύσετε μια συνταγή, παρακαλώ να την ξαναγράψετε με δικά σας λόγια και να αναφέρετε την πηγή με ενεργό link. Ευχαριστώ.
Beauty Follower λέει
Ωραια ιδεα μου εδωσες… ευκολο και με αγαπημενα υλικά!
Penelope λέει
Σχεδόν «ταυτιστήκαμε» με τα υλικά του φαγητού της Παρασκευής που μας πέρασε, Νανά, μόνον που εγώ το έκανα με λαζάνια και στον φούρνο.
Εξαιρετικές όλες σου φωτογραφίες και σε κάνουν να θέλεις να γευτείς άμεσα αυτήν την μακαρονάδα.
Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις.
Χρύσα λέει
Φθινοπωρινό comfort food με τα όλα του! Δε θα άλλαζα τη γκοργκοντζόλα με τίποτα, ταιριάζει τέλεια με το μπρόκολο! Κι αυτές οι φωτογραφίες, τόσο ζωντανές, και το σερβίτσιο, πολύ στυλάτο!
dolmadaki λέει
αγαπω μπροκολο με ζυμαρικα!!! θα δοκιμασω τη σαλτσα σου την επομενη φορα!! τελειο πιατο
theonewithallthetastes λέει
Πιάτο που εύκολα κλέβει την καρδιά μου Νανά!
Υλικά που υπεραγαπώ και χρώματα ζωηρά που μας ξεσηκώνουν και μας σπρώχνουν στην κουζίνα τάχιστα!
Οι φωτογραφίες σου υπέροχες πραγματικά, χαμογέλασα γιατί έχουμε επιλέξει παρόμοια προϊόντα 🙂
Μέχρι και τα ίδια μαχαιροπίρουνα! Τα μεγάλα πνεύματα που λένε…
Κρίμα που δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να τα πούμε από κοντά!
Nana λέει
Ελπίζω να μας δοθεί κάποια στιγμή η ευκαιρία. Φαίνεται πως έχουμε πολλά κοινά.
Φιλιά!!!
Αγγελική λέει
Αχ, κάθομαι και κοιτάω ξανά και ξανά τις φωτογραφίες…Τα ζυμαρικά με μπρόκολο νομίζω ότι είναι από το πιο αγαπημένα μου φαγητά, και η προσθήκη τυριών το απογειώνουν! Να’χα τώρα ένα πιατάκι…
Σε φιλώ 🙂
aris λέει
Νανά, έχω γίνει γραφικός αλλά οι φωτογραφίες θα σπάσουν την οθόνη μου. Πρέπει κάποια στιγμή να μας κάνεις μαθήματα ή έστω να αφιερώσεις ένα ποστ στο food photography.
Και το μπρόκολο, άριστη τροφή 😉
Χίλια μπράβο για όλα !! Είμαι φαν του blog σου !!